Deze oorkonde in een akte in het Latijn geschreven op 24 mei 1301. Het is een eigendomsbewijs van 8 morgen land in de parochie Haastrecht. Een morgen is een historische afmeting van grond, net iets minder groot dan een hectare. In het kort staat er dat Theodericus (Dirk) Cruve, kanunnik van de Dom in Utrecht, het land dat hij gekocht heeft, in erfpacht geeft aan Rudolf Camerlinc. Het stuk grond ligt in de parochie van Haastrecht, in het gerechtsgebied van ridder Jan of Johannes van Leda. Rudolf moet twee keer per jaar de huur over het land betalen aan Dirk. Als Rudolf of zijn erfgenamen niet betalen, vervalt het land aan heer Dirk. Erfgenamen van Rudolf moeten na diens overlijden zich binnen een bepaalde periode melden als erfpachter, anders vervalt het land ook weer aan heer Dirk.
Wat misschien nog belangrijker is dan de inhoud, is het linker zegel dat aan de akte hangt. Dit is het zegel van de schepenen van Haastrecht. Schepenen zijn bestuurders en mogen recht spreken. Het betekent dat Haastrecht een eigen rechtbank heeft in 1301. Recht mogen spreken is één van de stadsrechten die een stad ontvangt van de graaf van Holland.
Omdat er geen stadsrecht-oorkonde van Haastrecht bewaard is gebleven, is het onbekend wanneer Haastrecht precies een stadsrecht heeft gekregen. Deze oorkonde van de kanunnik uit Utrecht is dus het oudste bewijs dat Haastrecht al in het haar 1301 een stad is.
